دسته: تاریخ و ادبیات تحقیق جریان های اصلی تاریخ نگاری در دوره پهلوی
قیمت فایل فقط 8,000 تومان
جریان های اصلی تاریخ نگاری در دوره پهلوی
اشپولر می گوید: « در میان نوشته های جوامع زردشتی بعد از اسلام و در میان آثار فارسیان هند (پناهندگان زردشتی سال ۹۸/۷۱۷) هیچ اثر واقعی تاریخی، چه از ریشه قبل از اسلامی و چه بعد از اسلامی دیده نمی شود. »
وی پس از ذكر تاریخچه ای از تاریخنگاری اعراب قبل و بعد از ظهور اسلام، نتیجه می گیرد كه بنابر این در بان عربی نوعی تاریخنگاری وجود داشت كه در زبان فارسی دیده نمی شده است و همین امر دلیلی بوده برای اینكه ایرانیان، آثار تاریخی شان را به زبان عربی بنویسند همچنانكه تاثیر زبان عربی در جهان اسلام و ضرورتی كه ایرانیان برای حفظ تماس خودشان با دنیای عرب احساس می كردندن، می تواند دلایل دیگر این رویكرد در عرصه تاریخنگاری باشد.
درست است كه شعر و تاریخ در اعراب، عمری دیرینه داشته ولی نوشته هرودوت، پدر تاریخ را كه بی شك با تاریخ ایران و ملل مختلف آشنایی كامل داشته است را نیز نباید با بی اعتنایی برگزار كرد.
به هر حال با ورود اعراب به ایران نیز تاریخنگاری ایرانی دستخوش دگرگونی چدی نشد و رشدی كیفی نكرد. با ظهور سلسله های ایرانی نژاد كه گسترش زبان فارسی و تكامل فرهنگی را در پی داشت، تاریخنگاری ایرانی نیز ایجاد شد و تاریخ طبری در عصر سامانیان كه یك «سلسله ایرانی نژاد» بود به فارسی ترجمه شد. بلافاصله بعد از ترجمه تاریخ طبری به فارسی (در حدود سال ۳۵۲/۹۶۳) سلسله های ترك نژاد در اكثر ولایات ایران به حكومت رسیدند. آنها كه سرسپردگان مذهب تسنن به شمار می رفتند و ارثان فرهنگی سلسله های ایرانی نژاد شدند. بزرگترین سلطان سلسله غزنوی یعنی سلطان محمود، حامی فردوسی و از جمله طرفتداران واقعی تسنن اسلامی در دره سند محسوب می شد. مقارن روی كار آمدن سلجوقیان در قرن پنجم، سه نوع تاریخنگاری در ایران قابل شناسایی است. تاریخنگاری اسلام شمولی، تاریخنگاری محلی و تاریخنگاری سلسله ای.
سلجوقیان علاقمند بودند كه فرهنگ ایرانی را اقتباس نمایند و سعی می كردند كه نژاد تورانی خود را فراموش كرده و در عمق ایرانیت فرو روند. تركان پیروز زبان فارسی را به صورت دومین زبان فرهنگی جهان اسلام مسجل كردند ولی در عرصه تاریخنگاری جز تعداد زیادی از ترجمه های متون تاریخی كه در واقع روایاتی از شرایط زندگی ایرانیان بودند، چیز چندانی تولید نكردند، دامنه تاریخنگاری این عصر محدود و تنگ و محصولات تاریخنگاری فارسی در زمان حكومت سلاجقه و خوارزمشاهیان، بی نهایت كمتر است.
فهرست مطالب:
بخش اول
كلیات
فصل اول: مختصری از تاریخنگاری در ایران تا عصر پهلوی
فصل دوم: كلیاتی در تاریخنگاری دوره پهلوی
بخش دوم
جریانهای اصلی تاریخنگاری در عصر پهلوی
فصل اول: جریان شرق شناسی
شرق شناسی و دیرینه آن
ایران شناسی و ایران شناسان مهم
سیاست شرق شناسی- سیاست ایران شناسی
روش سیاسی و رهیافت تاریخنگاری لمبتون
۴-I- نقش سیاسی لمبتون در ایران
الف- همزیستی مسالمت آمیز: توده ای نفتی – توده ای روسی
ب- لمبتون و قحطی نان
ج- میس لمبتون
د- میس لمبتون و كودتای ۲۸ مرداد
فصل دوم: جریان ناسیونالیستی
كارنامه فرهنگی
۱- تاریخنگاری محتاط
۲- ناسیونالیستی محافظه كار
بخش سوم
جریان آكادمیك
بررسی و نقد تاریخنگاری اقبال
بخش چهارم
جریان ماركسیستی
فصل اول: زمینه های تاریخی پیدایش ماركسیسم
فصل دوم: اندیشه های اساسی ماركس در باب تاریخ
الف- حتمیت تاریخی، پیروزی پرولتاریا: الغای مالكیت خصوصی و الغای دولت
فصل سوم: تاریخچه ورود اندیشه ماركسیستی به ایران
فصل چهارم: تاریخنگاری ماركسیست، لنینیستی در ایران (انجماد و انحراف)
الف- علمی بودن تاریخ
ب- سیر تاریخ ایران
ج- شخصیت در تاریخ
د- عدم بی طرفی در نگارش تاریخ
هـ- سبكی برانگیزنده- موضوعی واحد
بخش پنجم
نتیجه گیری كلی
نتیجه
فهرست منابع
این متن فقط قسمتی از جریان های اصلی تاریخ نگاری در دوره پهلوی می باشد
جهت دریافت کل متن ، لطفا آن را خریداری نمایید
قیمت فایل فقط 8,000 تومان
برچسب ها : دانلود تحقیق جریان های اصلی تاریخ نگاری در دوره پهلوی , تاریخ نگاری در دوره پهلوی , دوره پهلوی , جریان های اصلی تاریخ نگاری