دسته: گزارش کارآموزی گزارش كارآموزی اجرای دیوار حائل در 21 صفحه ورد قابل ویرایش
قیمت فایل فقط 4,000 تومان
گزارش كارآموزی اجرای دیوار حائل در 21 صفحه ورد قابل ویرایش
فهرست مطالب
فصل اول: آشنایی كلی با مكان كارآموزی 1
فصل دوم: ارزیابی بخش‌های مرتبط با رشته علمی كارآموزی 2
فصل سوم: آزمون، آموخته‌ها، نتایج و پیشنهادات 3
مختصری در مورد دیوارحائل 6
فرم‌های پیشرفت كارآموزی
فرم پایان دوره كارآموزی
فصل اول
این پروژه در استان گلستان و شهرستان علی‌آباد كتول در محور محمدآباد ـ سیاه مرزگوی انجام می‌گیرد كه در مناقصه‌ای شركت برین سازان مروارید گرگان آن را به مبلغ 61000000 تومان برنده شد.
این پروژه به علت آن بنا می‌گردد كه مسیر این جاده به علت همجواری با رودخانه و بارش‌های زیاد جوی در اكثر اوقات با مشكل تخریب مواجه بوده است. لذا اداره راه و ترابری به صورت مناقصه احداث دیوار حائل را به عموم واگذار كرد.
این محل در 22 كیلومتری جاده محمدآباد ـ سیاه مرزگوی میباشد و به علت واقع شدن در سرپیچ و قوس رودخانه تخریب زیادی آن را تهدید می‌كرد.
فصل دوم
رشته عمران با توجه به مكانیزه شدن دستگاه‌ها و پیشرفت علوم دیگر در كنار آن پیشرفت زیادی كرده و مسائل مختلف دیگری وارد آن شده است، از قبیل مقاومت در برابر زلزله، عایق‌های حرارتی و برودتی، عایق‌های صوتی و غیره كه این رشته را بیش از پیش با سایر رشته‌ها مرتبط می‌سازد.
در این كارآموزی، رشته‌های مرتبط با كار عمران مختلف بودند:
اداره راه و ترابری؛
كارخانه سیمان؛
نیروهای انسانی؛
دستگاه‌های مكانیكی كه خود یك وسیله بسیار لازم برای رشته عمران است.
فصل سوم
انسان از قدیم برای حفظ جان خود در مقابل عوامل طبیعی اقداماتی را بسته به امكانات و لوازم پیرامون خود انجام می‌داد. از آنجا كه اكثر جاده‌های كوهستانی در دامنه كوه‌ها و در جوار رودخانه‌ها شاخه میشوند. لذا برای جلوگیری از ریزش سنگ و رانش كوه و همچنین برای پیشگیری از تخریب زیرسازی راه‌های در جوار رودخانه‌ها از دیوارهای حائل استفاده می‌گردد.
این دیواره‌ها در انواع مختلف بتنی، سنگی، آجری و غیره ساخته میشوند.
موضوع كارآموزی اینجانب، ساخت یك دیوار حائل سنگی نمای مالون‌كاری شده به ارتفاع 3 متر و به طول 130 متر در محور محمدآباد ـ سیاه مرزگوی علی آباد كتول میباشد.
این دیواره در كیلومتر 22 محور محمدآباد ـ سپاه مرزگوی در قسمت پایین دست جاده جهت جلوگیری از ریزش جاده و پیشگیری از شسته شدن (فرسایش جاده) توسط آب رودخانه احداث می‌گردد.
دیواره فوق به صورت سنگ‌چین ملاتی و نمای مالونی طبق نقشه می‌بایست اجرا گردد كه محاسبات آن طبق تیپ ارائه شده توسط اداره راه و ترابری انجام شده است.
در ابتدا چون محل كار در جوار رودخانه قرار داشت، برای آنكه آب رودخانه وارد مخل كار نگردد، مسیر آن را بوسیله بیل زنجیری كوماتسو كه به محل آورده شده بود، تغییر داده شد تا كار پی‌كنی به راحتی انجام گیرد. سپس بیل مكانیكی شروع به كندن زمین برای پی‌ریزی نمود.
پی موردنظر این دیواره به ابعاد 132×4×5/1 متر میباشد كه توسط بیل در زمان 5 روزه خاك‌برداری می‌گردد و محل اولیه آن آماده می‌شود. حجم بتن‌ریزی پی طبق محاسبات تیپ موردنظر 792 مترمربع میباشد.
چون كندن مكان پی توسط بیل به صورت دقیق و صاف و یكدست نیست، لذا پس از كندن توسط بیل چند كارگر شروع به صاف كردن دیواره و سطح كف پی می‌كنند تا برای ریختن بتن مگر آماده گردد. سپس بتن مگر كه عیار سیمان آن 150 كیلوگرم/مترمكعب است، توسط دستگاه بتونیر آماده می‌گردد و در كف پی ریخته می‌شود تا سطح كف پی صاف و یكدست و تراز گردد. از طرف دیگر بتن پی كه ریخته می‌شود، با خاك كف پی در تماس نباشد و آب سیمان آن جذب خاك نشود (خاصیت بتن مگر).
پس از خشك شدن مگر روی آن به ابعاد پی ذكر شده قالب‌بندی می‌كنند. قالب‌ها پس از روغن‌كاری سطح آن كه با بتن در تماس است. برای جلوگیری از چسبندگی آن با بتن توسط پشت‌بند و سیم آرماتوربندی در جای خود محكم میشوند. این قالب‌بندی به صورت هر 5 متر به 5 متر انجام می‌گیرد و بین هر قالب‌بندی در حدود 5 سانتیمتر فاصله ایجاد می‌نمایند تا به عنوان درز انبساط عمل نماید تا در كم و زیاد شدن حجم بتن در تابستان و زمستان از فشار پی و در نتیجه تركیدن آن جلوگیری شود و این درزها را توسط یونولیت پر می‌كنند تا آشغال و سنگ درون آن را پر نكند.
پس از قالب‌بندی بتن كه با عیار 250 و توسط 2 دستگاه بتونیر و كارگران آماده شده درون این قالب‌ها ریخته می‌شود و بتن در مراحل مختلف چند بار با دستگاه ویبراتور ویبره می‌شود تا هوای محبوس در بین خارج شده و بتن متراكم شود. كارگران در هر روز حدود 20 مترمربع بتن‌ریزی می‌كردند و پیش می‌رفتند. هنگامی كه كار بتن‌ریزی پی به اندازه 20 متر تا 30 متر پیش رفت و پی خشك شد، سنگ‌هایی كه از رودخانه جمع‌آوری شده بودند، توسط تراكتور به محل پی انتقال داده شده و در آنجا سنگتراش‌ها، سنگ‌هایی را كه قابلیت تراش داشتند، با چكش‌های فلزی مخصوصی و با مهارت خاصی به صورت مكعبهایی درمی‌آوردند كه ابعادشان حدوداً 20×20 یا 30×30 بود.
پس از آن سنگ‌های تراش خورده را در نما مانند اجرچینی (كله راسته) می‌چینند (برای جلوگیری از گسستگی و ایجاد شدن درز بین دو رج سنگ) در این دیواره چینی سنگی پس از چیدن یك رج سراسری در نما پشت آنرا نیز با ملات و قلوه سنگ‌های تراش نخورده رودخانه‌ای پر می‌كنند تا قطر دیوار به حدود 3 متر برسد.
سپس رج ردیف بعد را در نما ادامه میدهند و پس از اتمام طبقه بالا پشت آن را پر می‌كنند. این كار تا ارتفاع حدود 1 متر انجام می‌شود. سپس ادامه كار نما به همان حالت میباشد، ولی از پشت كار حدود 40 سانتیمتر عرض دیوار كمتر می‌شود تا كار به صورت پله اجرا شود. در فاصله 2 متری نیز دوباره 40 سانتیمتر كار از پشت كم می‌شود تا پله بعدی ایجاد شود (پله كردن كار باعث پخش شدن بار بر روی دیواره به صورت یكدست می‌شود).
یادآوری می‌شود كه كار در نما مقدار كمی به سمت داخل شیبدار میباشد تا مقاومتش در مقابل فشارهای وارده بر اثر بارگذاری بیشتر گردد. این كار تا اتمام 130 متر دیوارچینی ادامه پیدا می‌كند. پس از اتمام كار دیوارچینی، درزهای نما با ملات ماسه بادی و سیمان به نسبت 50 به 50 درزگیری می‌شود و نمای خوبی به كار می‌دهد.
كار پس از اتمام صورت جلسه شده و به ناظر و نماینده كارفرما تحویل گردد.
یادآوری می‌گردد پس از اتمام كار پشت دیواره توسط اداره راه و ترابری قلوه سنگ‌های ریخته شده و جاده نیز با این دیواره عریض‌تر گردید.
مختصری در مورد دیوارهای حایل
دیوارهای حایل باید برای مقابله با فشار خاك كه شامل بار زنده روی سطح بالای دیوار حایل و وزن دیوار طبق اصول مشخص شده برای پایه های كناری پل ها طراحی شوند. دیوارهای سنگی و بتنی غیر مسلح باید از نوع وزنی باشند .دیوارهای بتنی مسلح ممكن است از نوع طره أی باشند.
1-دال پی
قسمت عقب یا پاشنه دال كف باید برای نگهداری كل وزن مواد سربار طراحی شوند یا اینكه برای طرح آنها از روشهای دقیقتری استفاده شود دالهای كف دیوارهای طره أی باید به عنوان اعضای طره أی نگه داشته شده توسط دیوار طراحی شوند.
دالهای كف دیوارهای با اعضا تقویتی باید به عنوان تیرهای گیردار یا پیوسته با دهانه ها یی برابر با فاصله بین تقویتها طراحی شوند.
2-دیوارهای قایم
بدنه قایم دیوارهای طره أی باید به عنوان اعضای طره أی نگه داشته شده در پایین دیوار طراحی شوند.
وجه قایم دیوارهای با اعضای تقویتی به عنوان تیرهای گیردار یا پیوسته طراحی می شوند. دیواره های قایم باید به طور مطمین با فولاد كافی به عضوهای تقویتی متصل شوند.
3-دیوارهای تقویت كننده
دیوارهای تقویت كننده پشت مانند تیرهای T شكل طراحی می شوند.طراحی دیواره های تقویتی جلو مانند تیرهای با مقطع مستطیلی شكل است. در ارتباط با فولادهای كششی اصلی دیواره های تقویتی پشت باید سیستمی متشكل از میلگردهای افقی وعمودی یا خاموتها به منظور مها دیوار افقی و دال كف به دیواره تقویتی پیش بینی نمود. این خاموتها باید حتی المقدور تا نز دیكی وجه خارجی دیوار اصلی و وجه پایینی دال كف گیر داده شوند.
4-فولادهای حرارتی
بجز در دیوارهای وزنی باید فولادهای افقی معادل با 7/2 سانتیمتر مربع به ازای هر متر ارتفاع نزدیك وجوه بیرونی دیوار را به گونه أی دیگر در برابر تركهای انقباضی و حرارتی مسلح كرد.
5-درزهای انقباض و انبساط
باید در فاصله هایی كمتر از 9 متر درزهای انقباضی و در فاصله هایی كمتر از 27 متر درزهای انبساط برای دیوارهای بتنی وزنی یا مسلح تعبیه نمود.
6-زهكشی
مواد پر كننده پشت تمام دیوارهای حایل بوسیله سوراخهایی با زهكشهای هدایت كننده كه در فواصل مناسب كار گذاشته شده اند زهكش محسوب میشوند.در دیوارهای با دیواره های از پشت تقویت شده برای هر قسمت محصور شده توسط دیواره های تقویتی باید حداقل یك زهكش موجود باشد.
آبروها
1-بارهای مرده
مهار كنند.
-ابعاد دجداره
حداقل ضخامت فلز جداره پایه های استوانه أی برابر 8 میلیمتر است .در صورت لزوم برای تامین مقاومت وصلبیت جهت جای گذاری جداره ،این ضخامت باید افزایش یابد .كف پایه باید بر اساس ظرفیت باربری مجاز شمع وخاكطبق ظوابط این ائین نامه طراحی شود ولی زمانی كه قطر لازم برای این ظوابط بزرگتر از مقدار بدست امده برای كنترل لهیدگی رو سازه باشد ،میتوان قطر رادر محل اتصال كاهش داد .حداقل قطر استوانه های فولادی مورد استفاده در پایه ها برابربا 107 سانتی متر میباشد.
اتصالات و درز ها
تمامی درز های افقی باید لب به لب باشند .اگر گوشه های ورقها پخ شوند،درز های قائم می توانند لب به لب قرار گیرند.چنانچه اتصالات در محل انجام می گیرند ،مقطع پایئنی لوله باید حداقل تا 60 سانتیمتر بالاتر از سطح اب امتداد یابد .
-مهار بندی
در داخل پابه های استوانه أی باید مهار بندی كافی پیش بینی نمود كه عموماً شامل دیافراگم تقویتی بتنی یا فولادی می شود كه به لوله ها محكم بسته می شوند .عمق این دیافراگم ها تا حدی كه شرایط اجازه میدهند باید بزرگ انتخاب شود.
4-تكیه گاههای كناری
-كلیات
تكیه گاههای كناری باید در مقابل فشار خاك طبق مندرجات بند 3-20 ،وزن خود تكیه گاه كناری ورو سازه پل ،بار زنده روی روسازه یا خاك ریز دسترسی ،نیروهای با دو نیروهای طولی (زمانی كه انتها مقید شده است) ونیروهای طولی ناشی از اصطكاك یا مقاومت برشی نشیمن های تكیه گاهی ،طراحی شوند طراحی بر مبنای تركیبی ازاین نیروها كه بدترین شرایط بار گزاری راسبب شود ،انجام می گردد.
این تكیه گاه ها باید بطور مطمئن در برابر واژگونی حول پنجه پی ، در برابر لغزش روی بستر پی ودر برابر خرد شدن مصالح بستر یا دربرابر اضافه بار شمعها در نقطعه أی كه حداكثر فشار رخ می دهد ،طراحی شوند .
در محاسبه تنشها در تكیه گاههای كناری وزن مصالح خاكریز روی وجه پشتی شیبدار یا پله أی تكیه گاه و یا روی كف یك پی گسترده بتن مسلح را می توان به عنوان قسمتی از وزن موثر تكیه گاه در نظر گرفت در مورد پی های گسترده پاشنه عقبی باید به عنوان طره أی نگه داشته شده در ساقه تكیه گاه تحت بار گذاری كل وزن مصالح سربار طراحی شود وگر نه از روش دقیقتری باید استفاده نمود.
سطح مقطع تكیه گاههای كناری سنگی یا بتنی غیر مسلح باید به گونه أی بتشد كه از تولید تنش كششی در مصالح جلو گیری شود
فولادهای حرارت
بجز در مورد تكیه گاههای كناری وزنی برای جلو گیری از تشكیل تركهای حرارتی و انقباضی باید فولاد گذاری افقی حداقل 7/2 سانتیمتر مربع به ازای هر متر مربع ارتفاع پیش بینی نمود.
دیوار جناحی
دیوارهای جناحی باید برای حفظ اندازه مطلوب خاكریز جاده و محافظت در مقابل فرسایش دارای طول كافی باشند . طول دیوار جناحی با توجه به شیبهای لازم برای جاده محاسبه می شود .
برای متصل كردن دیوارههای جناحی و تكیه گاههای كناری به یكدیگر باید در طول محل اتصال میلگرههای تقویتی یا میگردهای نورد شده مناسب جایگذاری نمود به منظور تامین مقاومت این میلگردها باید به اندازه كافی و برابر با مقادیر مشخص شده برای انها در هر طرف اتصال به داخل مصالح امتداد ویا بند و همچنین باید دارای طولهای متفاوتی باشند به گونه أی كه در انتهای آنها مقاطع ضعیفی در بتن ایجاد نشود . اگر از این میلگردها استفاده نشود باید در انبساطی در محل اتصال پیش بینی شده و دیوار جناحی بداخل بدنه تكیه گاه كناری قفل شود.
زهكشی
مواد پر كننده أی پشت تكیه گاههای كناری را باید توسط سوراخهایی با زهكشهای هدایت كننده در فواصل مناسب زهكشی نمود.
جزئیات اجرائی
فولاد بال
برای بالهای تیرهای t شكل وشاه تیر های جعبه أی درجا باید طبق ضوابط بند های 8-17-2-2 و8-17-2-3 ارماتور فولادی قرار داد ،بجز در بال های پائینی كه فولاد حداقل برابر 3/0 در صد مقطع بال میباشد .
پوشش وفاصله گذاری فولاد :
-پوشش حداقل.
برای فولاد پیش تنیدگی وفولاد معمولی باید حداقل پوشش بتونی مطابق اعداد زیر رعایت شود .
فولاد پیش تنیدگی وفولاد های اصلی …………….. 4 سانتی م فولاد بال
بالای دال……………………………………4 س م
چنانچه از مواد یخبندان استفاده شود ………..5 س م
-پائین دال …………………………………..5/2 س م
خاموتها و فولات های اتصال ………………………5/2 س م
-چنانچه از مواد شیمیایی برای جلو گیری از یخبندان مسیر استفاده ،شود ،
جزئیات زهكشی باید به گونه ای باشد كه این مواد را بدون تماس دائمی
با شاه تیر های پیش تنیده دفع نماید . در جائی كه این تماس اجتناب ناپذیر باشد یا در محل هائی كه اعضا در معرض اب نمك یا بخار مواد شیمیائی هستند ،باید از پوشش بیشتری استفاده نمود .
حداقل فاصله گذاری :
حداقل فاصله ازاد بین فولادهای پیش تنیدگی در انتهای تیر ها باید مطابق زیر باشد:
فولاد پیش تنیدگی : سه برابر قطر فولاد یا یك ویك سوم برابر بزرگتریندانه موجود در بتن،هر كدام كه بزرگتر است.
غلاف های پس كشید گی :4 سانتی متر یا 5/1 برابر بزرگترین دانه موجود دربتن، هر كدام كه بزرگتر است .
-رشته های پیش تنیدگی درپاتل های عرشه باید به صورتمتارن ویكنواخت در عرض پانل قرار گیرد .انها را نباید دور تر از 5/1 برابر ضخامت كل دال مركب یا دورتر از45 سانتیمتر از یكدیگر قرار داد.
-گروه كردن :
زمانی كه فولاد پس كشیدگی دارای شیب انحناست،غلافهای پسكشیدگی را می توان بصورت گروه های حداكثر سه تائی بكار برد، به ترتیبی كه فاصله مشخص شده در بند9-25-2 درفاصله 90 سانتیمتری انتهای عضو حفظ شود .
-چنانچه فولاد پیش كشیدگی بصورت گروه بكار برده شود ،تمامی گروه ها باید در طول یك سوم میانی تیر شكل پذیرند ودر نقاط انحنا باید تنس های ثانویه را نیز در نظر گرفت.
قیمت فایل فقط 4,000 تومان
برچسب ها : گزارش کاراموزی اجرای دیوار حائل , کاراموزی اجرای دیوار حائل , کارورزی اجرای دیوار حائل , دانلود گزارش کارآموزی اجرای دیوار حائل , اجرای دیوار حائل , دیوار حائل